Springen



De ochtend schijnt door de gordijnen. Ik open het gordijn en zie nog net een eekhoorntje over de takken springen. Een grote glimlach verschijnt op mijn gezicht.Het valt op als ik naar buiten loop dat, hoewel het nog best warm is, de tekenen van de herfst zich aankondigen. Bij ieder windvlaagje vallen er blaadjes van de berkenbomen en in het gras tekenen zich ware kunstwerkjes af die gemaakt zijn door de spinnen. Als het licht erop reflecteert lijken ze van
diamant. De eerste tekenen van de aankomende herfst. De eekhoorntjes hebben het druk ze balanceren, springen, duikelen door het bos. Springen via de bomen naar de buren, van de een naar de ander. Ook de reetjes zijn bij ons in het bos en ook zij rennen en lopen overal heen. Bedenk me dat ik deze dieren best vaak zie, net als de bosmuisjes met hun grappige grote oren.

Maar wat ik ook zeker weet is dat er nog veel meer dieren bij ons op het park wonen. Zo reden we een tijdje geleden laat terug over het terrein en kwamen we een hermelijn tegen. In de nacht zijn er ontelbaar veel dieren wakker in het bos. Dan is het bos helemaal van hun.

Ik rek me uit en app naar een kennis dat ze wel even moet bellen als ze bij de slagboom staat. Ze komt hier voor het eerst. Jarenlang was het verblijf op Buitenlust ons toevluchtsoord om bij te komen van al het werk. Vakantie te vieren met de kinderen en vooral heel veel rust om ons heen. Nu zijn we hier vaker. Veel vaker!
Daar gaat de telefoon. Ze is er bijna. Ik pak de druppel en fiets naar de slagboom. Tijdens het fietsen schiet er een ree voor me uit. Ze wil natuurlijk weg van mij, maar ze botst tegen een schutting. Angstig zoekt ze een uitweg. Ik stop even en ben er eerlijk gezegd een beetje naar van als ik weer opstap.

De geur van de paarse springbalsemien prikt in mijn neus. Ik vind het een heerlijke geur en de plant is zo grappig. Als je aan een zaaddoos zit dan kan het zomaar zijn dat ze je donders laat schrikken. De zaden springen dan tegen je aan. Een bijzonder komische plant. Maar iemand van Landschapsbeheer
Drenthe vertelde me dat ook deze plant uitheems is. En zoals met alle uitheemse planten doen ze niet heel veel voor de flora en de fauna in de Drentse bossen. Gelukkig is het niet zo erg als met de Japanse duizendknoop, maar die zaadjes die kun je maar beter niet her planten en trek zoveel mogelijk van deze bloem eruit, zodat andere planten weer een kans krijgen.

‘Hee wat leuk dat je er bent! Rijd maar achter me aan.’ Zeg ik verheugd haar te zien. Stapvoets rijdt ze achter me aan. Als ze uitstapt is ze één en al verwondering. ‘Wat zit je hier prachtig en wat een heerlijke geur. Zo anders dan in de stad.’ Ze loopt achter me aan naar de voorkant, of misschien naar de achterkant het is maar net hoe je het bekijkt. Daar is in ieder geval de ingang. Ze kijkt tegen een groot stuk bos aan. ‘Is die grond allemaal van jullie!?’ vraagt ze met een schrille connotatie in haar stem. ‘Het bos is van het bos. Van de dieren, de insecten, de amfibieën, de reptielen, de vogels de planten en de bomen.’ ‘Nee, ik bedoel of die grond van jullie is?’ Ik kijk haar niet begrijpend aan en
herhaal het nog een keer. ‘Hebben jullie deze grond nu wel of niet?’ Klinkt ze ietwat geïrriteerd. Dan gaat mij ineens een lichtje op. ‘Oh, dat bedoel je, wij mogen hier een huisje neerzetten van maximaal 60 vierkante meter. Om dat huisje zit dan nog wat eigen grond, 40 vierkante meter. In principe mogen wij 100 vierkante meter in totaal gebruiken. Dat is appartementsrecht. De rest van het bos is van ons allemaal. Met van ons allemaal bedoel ik ook allemaal. Daar horen ook alle dierlijke bewoners en de planten en de bomen bij.

De vereniging Buitenlust heeft het streven om dit park zo natuurlijk mogelijk
te houden. Dat is al vanaf het begin zo.’ Ik slik even want het reetje dat niet weg kon door een schutting staat nog op mijn netvlies.’ Dat klinkt als een paradijs’, zegt ze lachend. ‘Kan ik hier ook een huisje kopen?’ Ik lach en zeg: ’Ik zal het in de gaten houden.’ De koffie pruttelt en een eekhoorn zit ons aan te kijken. Dadelijk maar even wat walnoten gooien. Ze hebben het druk want dadelijk gaan ze weer in rust.


Liefs Moniek