-
Ik doe niet meer mee.
Onze kleinzonen zijn op bezoek. Of wij met ze willen voetballen? Hoewel de wind hard door de bomen waait en de beukenblaadjes om ons heen dwarrelen, pakken we de bal en trappen zo maar wat tegen het leer. Onze oudste lijkt steeds minder in zijn sas en loopt ineens verbolgen weg om te gaan mokken…
-
Van de das, de fiets en het belletje.
Ik was al in slaap maar door de gepijnigde stem van mijn man had ik meteen rechtop in bed gezeten. Met een buil op zijn hoofd en takjes in zijn haar stond hij me midden in de nacht bibberend aan te kijken. Vanaf een feestje in Groningen was hij door de bossen naar ons huisje gefietst. Bij het pad van…
-
Waarom mag de Amerikaanse vogelkers worden gekapt?
Mijn tenen spelen met het zand. De oneindige horizon. Hoever ik ook tuur overal is water. Hoe heerlijk het ook is om de zee te zien er overvalt me altijd een lichte heimwee naar het bos. Er kan niets op tegen Buitenlust. Daar wordt mijn verwondering geboren. …
-
Wildplukken
Hoewel ten tijde van dit schrijven de zon volop schijnt en de temperatuur zomers aanvoelt, was het tot half juni koud en regenachtig. In de nieuwsbrief stond dat er weer een wildplukavond zou zijn. Vorig jaar kon ik spijtig genoeg niet en deze keer wilde ik zo graag, dat ik tegen mijn man zei: ‘Ook…
-
De eikenprocessierups langs de paden
Het was zo’n heerlijke zomerdag, ergens vorig jaar. Mijn kleinzoon van vier speelde om ons huisje en vroeg of we gingen fietsen. Het leek een heel goed idee, dus ik pakte de fiets, hees hem achterop en we fietsten richting Noordlaren. Het mooie landschap werd ontsierd door rode linten met de tekst ‘Pas op, eikenprocessie rups.’…
-
Paradijs op de Hondsrug
Het is weer de eerste zaterdag van de maand. De ochtend waarop we met zijn allen de handen uit de mouwen kunnen steken om ons park te onderhouden. De vogeltjes in het bos zingen hun hoogste lied. De blaadjes aan de bomen worden steeds groener. En je ziet dat eruit de bodem weer een heleboel bloemen en…
-
Misselijk Eekje de Teek
Over de teek die helaas ook in ons bos veel te vinden is. Een verhaal om voor te lezen aan je kinderen en kleinkinderen en om stiekem zelf ook van te genieten. Misselijk Eekje de teek Er was eens een vrouwtje in het bos. Ze was niet dik. Ze was niet dun. Ze was niet groot. Ze…
-
Water en nog eens water
‘Hoe is het met het water?’ Is het eerste wat wordt gevraagd als ik ’s ochtends binnenstap bij de vrijwilligersochtend. Deze ochtenden zijn een fenomeen op zich. Er wordt gelachen, gewerkt engedeeld. De heerlijke soep en broodjes ronden altijd een vruchtbare en werkzame ochtend af. Ik glimlach en zeg dat ik verbaasd ben dat er…
-
Springen
De ochtend schijnt door de gordijnen. Ik open het gordijn en zie nog net een eekhoorntje over de takken springen. Een grote glimlach verschijnt op mijn gezicht.Het valt op als ik naar buiten loop dat, hoewel het nog best warm is, de tekenen van de herfst zich aankondigen. Bij ieder windvlaagje vallen er blaadjes van…
-
Knor, knor
Het was de ochtend dat we wisten dat de akkervarkentjes zouden komen. Om half zeven stond ik al te popelen om ze te begroeten. En met mij, mijn kleinkinderen die speciaal daarvoor een dag eerder waren gekomen. Nu is mijn man lid van de groencommissie en de groepsapp stond roodgloeiend. Om half 10 kregen we…